تاریخ انتشار : شنبه 10 شهریور 1403 - 0:05
کد خبر : 3408

شهرستان چایپاره(قره ضیاالدین)را بیشتر بشناسیم

شهرستان چایپاره(قره ضیاالدین)را بیشتر بشناسیم

شهرستان چایپاره از شهرستان‌های استان آذربایجان غربی در شمال غربی ایران است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «چایپاره به روز»، شهرستان چایپاره با وسعتی در حدود ۹۵۰ کیلومتر مربع در شمال استان آذربایجان غربی واقع شده است. این شهرستان از جهت شمال به شهرستان شوط، شمال شرق به شهرستان پلدشت، شرق و جنوب به شهرستان خوی و غرب به شهرستان چالدران محدود می شود.

از نظر توپوگرافی منطقه ای، شهرستان چایپاره از دو چهره طبیعی کوهستان( در جهات جنوبی، شرقی و غربی و دشت( در مرکز شهرستان ) تشکیل شده است. سلسله کوههای موسوم به کوه کمر و سفر داغی جهت جنوبی و جنوب غربی شهرستان را در بر گرفتند. رودخانه موسوم به آغ چای که از سلسله کوههای مرزی ایران و ترکیه سرچشمه می گیرد، از جهت غرب وارد شهرستان شده و پس از عبور از میان دشت قره ضیاالدین و مشروب ساختن زمین ها و باغات کشاورزی مرکز شهرستان در جهت شرق و پس از طی مسافتی به رودخانه ارس می پیوندد.

آب و هوای این شهرستان در فصول بهار و تابستان معتدل و در فصل های پاییز و زمستان سرد، همراه با ریزش باران و برف است. منابع آب شهرستان، شامل رودخانه های فصلی، چشمه های آب، چاه های عمیق و نیمه عمیق و رودخانه آغ چای است.

شهرستان چایپاره دارای اقلیم آب و هوایی سرد است. بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، در سال۱۳۹۵جمعیت شهرستان چایپاره ۴۷۲۹۲ نفر بوده‌است.

از سوغاتش می‌توان گفت کدو آجیلی از دیگر محصولاتی است که به میزان زیادی در شهرستان چایپاره تولید می شود. درواقع می توان گفت شهرستان چایپاره یکی از مهمترین قطب های تولید محصول کدو آجیلی در سطح استان آذربایجان غربی است.

مناطق گردشگری منطقه چایپاره قلعه اوراتوئی روستاهای بسطام:
قلعه مذکور متعلق به تمدن اوراتویی سده ۸۰۰ ق . م واقع در غرب شهر قره ضیاءالدین به مسافت ۷ کیلومتر از شهر قره ضیا ءالدین به مسافت ۷ کیلومتر از شهر فاصله دارد.
قرمزی مسجد چورس :
در دوره صفویه شهر های مرزی ایران به دلیل حمله‌های مکرر نظامیان عثمانی ارزش و اعتبار خود را از دست دادند و از آنجا شهر خوی نیز در منطقه مرزی دو کشور واقع بود ویران و مرکزیت آن به روستا ی چورس انتقال یافت .با رونق روستای چورسکه امنیت و آبادی آ ن از زمان سلطان خان سوء باشی آغاز و تا دوره ایوب خان و پسرش مرتضی قلی خان بزرگ ادامه یافت و با انعقاد معاهده قصر شیرین ( ذهاب ) در سال ۱۰۴۹ ه ق، با صلح نسبی که میان دو کشور ایجاد شد با رونق راههای تجاری قدیم ( جاده خوی، طرابوزان شاخه‌ای از جاده ابریشم ) چورساز این رونق اقصادی بهره‌ها برده و بنا هایی در آن روستا ساخته شد که از بنا های زیبای آن دوره می‌توان به مسجد اقعی ( قرمزی مسجد ) چورس اشاره نمود.
زیارتگاه حضرت ابوالفضل العباس :
مهمترین زیارتگاه منطقه چایپاره ، زیارتگاه حضرت ابو الفضل واقع در روستای حمزیان می‌باشد . در مورد تاریخچه این زیارتگاه نقل است : دو نفر مالک ملک فعلی این مکان بودند که در مورد چگونگی تقسیم آن با یکدیگر اختلاف پیدا کرده و به همین خاطر یکی از آن دو نفر سهم خود را وقف حضرت عباس می نماید ولی شریک دوم ، سهم خود را جدا نموده و شروع به به حصار کشی می‌کند در حین حصار کشی این شخص متوجه می‌شود سنگی که قبلاً در دیوار نهاده رها نموده و به محل اصلیش برگشته است این واقعه سه روز متوالی اتفاق می افتد که سر انجام این شخص از عمل سنگ متحیر گشته و سهم خود را وقف حضرت عباس می‌کند . در حال حاضر در این زیارتگاه تقدس یافته است.علاوه بر مناطق تاریخی فوق قسمت شمالی بزطام با مناظر زیبای طبیعی با جریان رودخانه آغ چای منظره بسیار دلربایی بوجود آورده است که در نهایت منتهی به پروژه سد آغچای می‌گردد.
پل دوقوز گوز ( نه دهنه کسیان ) :
این پل مهمترین پل ارتباطی در محور جاده حمزیان بوده که این جاده منطقه چایپاره، ماکو، شوط و پلدشت را با شهرستان خوی و سایر شهرستانها وصل می‌کرد این پل بطول ۵۰ متر و به ارتفاعغ ۷ متر بر روی رودخانه آغ چای احداث گردید ولی با احداث جاده ترانزیتی ایران اروپا، جاده حمزیان و به تبع آن پل مزبور ارزش و اهمیت خود را از دست داد ولی بخاطر سبک معماری خاص خویش به یکی از آثار تاریخی منطقه تبدیل گردید

 

 

 

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

شانزده − 1 =